U okviru ciklusa predavanja “Novi pogledi, perspektive i istraživanja teorije roda” Studijsko istraživačke grupe za rodnu ravnopravnost i javne politike IDN, dr Mario Reljanović, naučni saradnik Instituta za uporedno pravo, održao je 9. februara 2022. godine onlajn predavanje „Seksualno uznemiravanje u oblasti rada“.
Seksualno uznemiravanje predstavljeno je prevashodno iz normativnog ugla, imajući u vidu veći broj propisa koji ga prepoznaju i sankcionišu. Dr Mario Reljanović ukazao je na nedoslednosti u normiranju, nove tendencije razvoja zakonodavstva i korišćenje termina „seksualno uznemiravanje“ i „polno uznemiravanje“ kao sinonima. Analizirani su najvažniji elementi postojanja seksualnog uznemiravanja, koristeći normativnu definiciju iz Zakona o rodnoj ravnopravnosti. Tom prilikom dr Reljanović je ukazao na nedoumice koje se stvaraju u praksi primene propisa i sudske zaštite žrtava seksualnog uznemiravanja, uz navođenje nekoliko karakterističnih slučajeva, uključujući i one koji nisu dobili sudski epilog.
Tokom predavanja ukazano je više puta na rezultate istraživanja objavljenog 2020. godine, koji ukazuju na širok spektar radnji seksualnog uznemiravanja sa kojima se žene u Srbiji susreću, kao i na značajnu rasprostranjenost ove pojave na radu i u vezi sa radom. Osim analize primera iz prakse, značajna pažnja posvećena je činjenici da se samo jedan manji procenat slučajeva seksualnog uznemiravanja otkrije i da je najčešći epilog ovog nedozvoljenog postupanja njegovo prikrivanje kako od strane počinioca, tako i od strane žrtve. Nepoverenje u inistitucije, neefikasan sistem zaštite žrtava i mogućnost sekundarne viktimizacije, kao i strah žrtve od odbacivanja i osude neposredne okoline (partnera, porodice, prijatelja, radnog kolektiva) najčešći su uzroci takvih ishoda.
Tokom diskusije posebno je istaknuto da je problem seksualnog uznemiravanja opšte prisutan, da on predstavlja oblik rodno zasnovanog nasilja i da je od velike važnosti da se o ovom problemu što više govori i da se radi na prevenciji ali i osnaživanju i ohrabrivanju žrtava da o svojim iskustvima govore i da im se omogući pravovremena i potpuna zaštita.