Strukturno nasilje ne svodi se na pojedinačne oblike nasilja i ličnu odgovornost učesnika, već da počiva na dubljim društvenim procesima i nejednakim odnosima moći koji omogućavaju njegovu nevidljivost i reprodukciju, naglasili su učesnici međunarodne konferencije „Društvo i strukturno nasilje“.
Na naučnoj konferenciji povećenoj rasvetljavanju sistemskih problema koji doprinose generisanju, jačanju i normalizaciji nasilja u društvu, istaknuto je da se kroz analizu političkih, ekonomskih i kulturnih struktura može sagledati kako institucije, patrijarhalni obrasci, politička kultura i ekonomske nejednakosti doprinose održavanju nasilja u društvu.
Učesnici su se složili da kritika strukturnog nasilja nije samo teorijsko pitanje već i osnova za zagovaranje društvene pravde i mirovnih politika. Poseban akcenat stavljen je na interdisciplinarni pristup u prepoznavanju i suzbijanju nasilja, kao i na strategije koje mogu doprineti njegovom predupređivanju.
Tokom konferencije održano je više tematskih sesija na kojima su razmatrani različiti aspekti strukturnog nasilja: značaj i značenje građanskog otpora u Srbiji danas, oblici nasilja i odnos institucija u Srbiji prema tome, nasilje koje pogađa specifične društvene grupe, Izraelsko-palestinski sukob i položaj Palestine danas itd.
Zaključeno je da je neophodno dalje istraživanje i razvijanje politika koje će omogućiti efikasniju prevenciju strukturnog nasilja, kao i edukacija šire javnosti o njegovim mehanizmima i posledicama.
Konferenciju su organizovali Filozofski fakultet u Beogradu i Institut društvenih nauka, sa učesnicima iz Srbije, Hrvatske, Bosne i Hercegovine, Belgije, Italije i SAD-a.
