Nastanak “globalne” srednje klase, praćen smanjenjem nejednakosti zahvaljujući porastu dohodaka u Aziji i pre svega u Kini, prouzrokovao je najveće promene u odnosu Zapada i Kine još od doba industrijske revolucije, istakao je Branko Milanović u predavanju „Promene u globalnoj nejednakosti dohodaka i njihove političke implikacije” održanog 6. aprila u Institutu društvenih nauka.
Jedan od vodećih svetskih ekonomista za istraživanje nejednakosti na početku predavanja je kratko ukazao na ekonomsku istoriju globalne nejednakosti kroz tri razdoblja: prvo, od 1820. do 1950. godine, koje karakteriše porast razlika u dohocima među državama i povećanje nejednakosti unutar država, potom od 1950. do poslednje decenije 20. veka, sa veoma velikom nejednakošću među državama i, treće, sadašnji period koji beleži smanjenje nejednakosti zahvaljujući porastu dohodaka u Aziji, pre svega u Kini.
Kako je Milanović pokazao, treći period je doveo do nastanka globalne „srednje“ klase, smanjio je jaz među nacijama po nivou dohodaka i, kada se posmatra odnos Zapada i Kine, prouzrokovao najveće promene još od industrijske revolucije.
U zaključnom delu predavanja Milanović se osvrnuo na uslove pod kojima bi se opadajući trend globalne nejednakosti mogao nastaviti, u kontekstu najvećih izazova: posledice pandemije Kovida-19, pogoršanje (ekonomskih) odnosa izmeđe SAD i Kine, kao i rat Rusije i Ukrajine.
U obuhvatnoj i dinamičnoj diskusiji nakon predavanja, on je ukazao i na to da podaci o domaćinstvima, iako nesumnjivo predstavljaju glavni instrument za precizno istraživanje (globalne) nejednakosti, imaju i svoja ograničenja, na koja se ukratko i osvrnuo.
Predavanje je moderirala Irena Ristić, pratilo ga je oko 50 slušalaca u sali i više od 60 preko platforme „Zum“. Predavanje, je održano u okviru ciklusa Regionalna čajanka, ove godine pod naslovom „Levica“, u koorganizaciji Instituta društvenih nauka i Akademske mreže za saradnju u Jugoistočnoj Evropi.
